sorry, we kunnen uw spullen niet vervoeren

dag 267, verhaal 274


Eindelijk zou ik dan al mijn spullen op gaan sturen. Gisteren had ik geen zin meer om alles weg te brengen, en de tijd liet
het ook niet helemaal toe. Ik ga er van uit dat het best nog wel even tijd in beslag neemt, en zeker de laatste dag voor mijn
vertrek ga ik niet meer lopen rennen en vliegen.

Omdat de China post 30 minuten lopen van ons vandaan lag had ik geen zin om alles mee te gaan sleuren, om daar vervolgens te
horen te krijgen dat ze mijn zwaarden + staff niet willen versturen.
Om dat voor te zijn ben ik met 1 zwaard + staff daar naartoe gegaan.

Ik had ze bijde goed ingepakt, zodat ik dat daar niet meer hoefde te doen. Moesten ze het toch eerst nog even zien.
Ik had het maar een keer of 3 ingepakt, zeg maar bom proof, dus na 5 minuten was het dan weer eindelijk uitgepakt.
maar gelukkig was het geen enkel probleem.

Maar goed thuis inpakken heeft ook bijna geen zin als ze alles willen zien op het post kantoor. Meestal pak je het zo in dat
je er niet meer aan moet zitten. Her inpakken past nooit meer :D.

Ik ben om al mijn andere spullen gelopen, wat nog een heel karwei was om allemaal in 1 keer mee te sleuren.
Eenmaal weer terug in het post kantoor heb ik al mijn zwaarden op de toonbank gelegd, om er een mooi pakket van te bouwen.
Alles moest in het zelfde pakket als mijn staff, waardoor hij al minimaal 1.65 meter werd.
Hier waren uiteraard geen dozen voor, dus werden er 6 dozen aan elkaar gevouwen. Maar dit zag er tevens sterk uit, dus ik had
er wel een goed gevoel bij.

Maar toen alles eindelijk ingetaped en gebonden was, kwam er een probleem om de hoek zetten.
Ja, we hebben geen post zak die groot genoeg is !
Het schijnt namelijk dat het in een postzak vervoerd moet worden. Wie dat heeft verzonnen ?
Staan we al die moeite te doen met het inpakken, kunnen ze het niet eens vervoeren.
Maar dat konden ze natuurlijk niet van te voren controleren voordat we begonnen met inpakken :D.

Wilden ze het hele pakket weer gaan uitpakken! Ik heb vriendelijk gevraagd of ik het niet zo mee kon nemen, want ik had
nou niet echt trek om dit hele ritueel overnieuw te moeten gaan doen. Gelukkig vonden ze dat ook wel best, als ik dan maar voor
de dozen zou betalen. Dus voor 4 euro en 1,5 uur verspilt te hebben stond ik weer buiten.

Het alternatief was naar het internationale post kantoor van Chinapost te gaan, welke zich een stuk verder in de stad bevond.
Daar verzekerden ze ons dat ze daar wel deze afmeting zouden kunnen versturen.

Nou goed, als jullie dat zeker weten, doen we dat wel.
Hoe komen we daar?
De enige optie was met de metro te gaan, want deze omvang van een pakket gingen we
nooit een taxi in krijgen zijden ze. En dat klopt ook wel.

Dus met de metro waren we na 5 stationen verder eindelijk aangekomen. En van daar was het nog eens 2 km te voet.
Het was een koude dag, maar het zweet brak aardig uit moet ik zeggen.

Maar het internationele kantoor van de Chinapost vertelde ons direct dat de omvang te groot was.
We kunnen deze omvang niet vervoeren meneer.
Maar hoe krijgen we het dan wel thuis ?

Daar wisten ze nog wel iets op, loop maar mee.

Dus we werden om de hoek gelopen, waar een kleiner kantoor zat die blijkbaar alle te grootte dozen verwerkten.
Eerst gingen zij ook moeilijk doen, maar uiteindelijk wilde ze het toch wel doen versturen.
Alleen het kan niet enkel per boot verzonden worden.
Pardon ?
Nu begon ik echt doorweekt te raken van het zweet. Ik kon me namelijk nog de kosten herrinneren van het vliegtuig, en die
kwamen niet onder de 20,- euro per kg uit. En bij een pakket van 10 kg....dat was ik nog niet van plan om te gaan betalen.

Ik vreesde er voor om mijn staf dan maar achter te laten, zodat ik weer een normale groote pakket kan bouwen, welke wel per
boot verstuurd kan worden.

Maar de beste man vertelde me dat ik ook doormiddel van SAL kon verzenden. Ik had geen idee wat dat inhield, maar dan word
het eerst per boot verzonden, en vervolgens per vliegtuig of andersom. Ik vond bijde wel best, en de kosten vielen dan ook
nog wel mee.
Na de berekening kwam ik nu op 500 yuan (50,- euro) uit. Dat is nog aller aardig als er 2 min eerder 200,- euro
door je hoofd ging.
Maar dan komt het al rond de 2 weken later aan.

Vervolgens mijn bagpack in een doos gepropt. Deze weegt een 20 kg, welke ik wel gewoon per boot laat vervoeren.
Hiervoor moet ik overgens ook 500 yuan voor moet betalen. Dubbel gewicht, zelfde kosten :D. Enkel komt deze dan 2 maanden later
pas aan.
En nog een 3e pakket met spullen die niet in mijn bagpack paste voor 200 yuan. Dus nu maar hopen dat de 3 pakketjes aan willen komen.
Alles zag er zeer betrouwbaar uit, dus ik verwacht geen problemen.

Het was al weer 15:00 uur, en we zijn maar eens een lunch gaan halen. We waren aardig uitgehongerd na dit avontuur.
We hadden afgesproken met Jay, dus het eten was weer om te smullen.
Savonds zijn we naar een de bios gereden, waar we een zeer goede chinese oorlogsfilm gezien hadden die zich afspeelde
in 1948 waar china zijn burger oorlog door maakte, en een stukje
van de oorlog in noord korea. Een erg goed verhaal, Maar ik kan me niet herrineren ooit van deze oorlog eerder gehoord te hebben.

De prijs voor de kaartjes zijn overgens het zelfde als in nederland, 70 yuan (7,- euro).
Maar omdat Jay een studenten korting had kregen we ze voor 20 yuan. Dat lijkt er meer op :D

We hebben een taxi voor morgen nacht 01:00 uur besteld om naar het vliegveld te gaan. Dit omdat mohammed zijn vlucht
om 06:00 uur is. mijn vlucht is pas om 14:20 uur, maar het is voor mij ook makkelijker om samen te gaan.
De taxi is overgens al duur genoeg. (chinese begrippen) en of ik nou in mijn hotel of in het vliegveld me verveel is ook hetzelfde.

Nog een grapje tussen door. Ik kom eerder aan als mohammed, ookal vertrekt hij 8 uur eerder dan mij :D.
Hij gaat eerst naar Dubai, en moet daar 3 uur wachten.

Morgen word het echt de laatste dag.
Terug in het land wat ik zo graag wilde ontvluchten.