Geen windsurfen helaas, maar.....

17/08/2007 vrijdag 400 Peso(6,5 euro)/nacht

uitkijkend over het strand heb ik een geweldig gevoel van binnen. Een stevige windkracht 6/7 knalt het
strand op...en de schijmkoppen op de golven roepen me. Deze golven vielen me opnieuw tegen...maar dat
word nog wel goed gemaakt in een ander gebied van de filipijnen.
Ik ben mijn tanden gaan poetsen, en de kust langs gaan lopen op zoek naar een windsurf verhuur.
Na 10 minuten kwam ik een kite-surf verhuur tegen...en ik vroeg ze om de weg.
Niet hier ?...hoe bedoel je ?. Aan deze kant van het eiland bleek er dus geen windsurf verhuur te zitten
maar die zaten dus allemaal aan de andere zijde. Tevens zouden de over grote meerderheid dicht zijn omdat
het windseizoen nog niet begonnen is. Deze is van November tot mei :S. Heb ik weer...de tering !
Maar goed...wat hebben jullie eigenlijk te bieden ?
Het volgende...3/4 dagen cursus...325,- Dollar....+ internationaal certificaat voor kite-lokaties en voor
huur mogenlijkheid (anders krijg je geen spullen mee).
hmmmm...dat klinkt ook nog zo slecht niet, zeker niet omdat ik al een tijd roep dat ik wil gaan kite-surfen.
Ik ben nog even het verhaal over het windsurfen gaan na-checken, maar dat klopt inderdaat dat er geen
aan deze zijde van het eiland gelegen waren. Ik had geen zin om deze dag nog naar de andere kant te gaan
(ookal is het maar 5 km ofzo :D)...dus ik besloot om me maar in te schrijven.
Nog geen 30 minuten later stond ik met mijn kite-surf gear in mijn handen :D.

Na een kleine uitleg over hoe alles werkt...begon ik met het simpel 2-lijns vliegeren.
Dit was een koud kunstje...en ook hij had al snel door dat we beter naar de bewuste 5-lijns vlieger konder
overstappen. Hier zat al meer technologie achter...en het koste me een half uurtje voordat ik
onder de knie had hoe ik kon springen :D. Vond instructeur nog iets minder, maar goed...moet kunnen.
Na ook hier mee gestoeid te hebben kon ik ook deze blind sturen...en ik had wel zin om een board onder
mijn voeten te krijgen. Eerst maar even wat lunchen ?
Ik keek op mijn horloge en zag dat het al weer 12:00 uur was. Mijn maag zat al een tijdje te klagen,
maar door alle sensatie had ik daar geen aandacht aan besteed.
Snel wat geld gehaald, en een grote porsie fried Rice besteld. Nadat ik dat verslonden had...was ik nog
hongerig. Can i have 4 toast bread with jam pleace... Shit nog niet echt genoeg, Een jongen in de opening
van het restaurant verkocht een gebakken banaan in een soort pannekoek waar ik er ook maar 1 van gegeten
heb. Na dit alles zat ik prop vol, en ik realiseerde me dat ik nu eigenlijk "teveel" gegeten had...hahaha :D

Terug in de shop vertrokken we weer vol goede moed om 02:00 uur. Een paar herhalings oefeningen, en ik
ging me al snel vervelen. We hadden geen board meegenomen omdat niemant de eerste dag al op het board
oefent. Jammer dan voor hun, ik wil het wel doen...ik ga mijn tijd niet verspillen aan continu hetzelfde
kunstje vertonen. Gelukkig was er nog een meid bezig, waar het eigenlijk niet zo goed mee ging.
Zij had wel een board mee, waardoor het waarschijnlijk haar 2e dag al was.
Ik had mijn Kite al naar beneden gelaten, om een board te bemachtigen...en 10 minuten later gaf ze het op.
Het was geen probleem dat ik haar board overnam, en zo ging mijn kite de lucht weer in.
Na een kleine breefing hoe ik dit moest aanpakken dacht ik het wel door te hebben, en daar lag ik in het
water...wachtend op het goede moment. GO, ik stuurde de kite zoals geleerd van Neutraal (recht boven je)
naar 10 uur (1 derde van het water tot neutraal) en ik stond op mijn board....JAHOOOOOOO :D,
ik ging als een speer, en na 5 meter weer hard het water in. Maar de eerste meter waren binnen :D.
Dit herhaalde zich eigenlijk voordurend, en ik kreeg het niet echt lekker voor elkaar om de kite op de
hoogte te krijgen waar hij het sterkste is (dit kwam, werd later uitgelegd, door de val winden).
Ik heb een run van 15 meter gemaakt, 1 meter hoog gevlogen, 5 meter lang gevlogen en meters door het
water gesleept achter mijn kite aan :D. Ik heb het opgegeven voordat mijn kookpunt bereikt was.
En besloten het de volgende dag gewoon weer te proberen.
Nog vol energie ben ik terug gaan rennen (we zijn met de taxi gekomen) over het strand. Hier kwam ik de
eigenaar van de shop tegen, welke zeer verbaast was dat ik al op mijn board weg kwam.

Na contact gehad te hebben met Rob, vertelde hij me dat hij vast zit op het eiland waar hij zit. Door
de tyfoon willen er bij hem geen boten meer varen...dus hij zal nog 2 dagen langer in Angeles zitten.
Wat rot voor al die vrouwen daar...hahahahah:D