terracotta worriers en master = vrouw.

06/01/2008 zondag

Ik heb de hele nacht wakker gelegen van de misselijkheid, waarbij ik nog eens 2 keer moest overgeven.
In de morgen voelde ik met niet slecht genoeg om in bed te blijven liggen, en ben ik heel voorzichtig mijn tanden gaan poetsen en wat proberen te drinken.
Dat wilden beiden lukken zonder over te geven, waardoor ik ook wel wat fruit aandrufde. Ik begon weer honger te krijgen, en zou misselijk van de honger
gaan worden anders. Ik moest eerst nog 3 serveersters erbij roepen om er zeker van te zijn dat ze het fruit zonder een dressing aan zouden bieden.
Alleen bij de gedachten al begon mijn maag zich weer om te draaien. Het werd tijd om de bus in te stappen, en daar heb ik een heel rustig plekje naast de deur
opgezocht waarbij ik snel naar buiten kan springen in geval van nood :D.

Ik weet niet goed waar we allemaal geweest zijn. We hadden dit maal wel een engels talige tour leidster met ons mee, maar ik kan niet zeggen naar meer dan
10 % van al haar gesprekken geluisterd te hebben. Wat me bestaat is dat we in het Lingtong museum gelopen hebben waar niet veel aan was. Het enige grappig
was een bord met alle straffen die er gegeven werden. Zoals neuzen afsnijden en koken tot de dood.

Daarna kwamen we aan in een bedrijfje waar op traditionele wijze de terracotta worriers geproduseerd werden.
Dit was wel mooi om te zien, zeker als de allemaal naast elkaar opgesteld zonden van klein naar groot. Maar als je een grootte tijd wilden hebben mocht je er
ook wel 4000,- euro voor neertellen. Dus het was niet echt een klein souveniertje :D.

Toen we ook weer hier onze tijd besteed hadden, was de hot springs aan de beurt. Het verhaal hier achter is dat er nogsteeds een actieve vulkaan het berg water
opwarmt. Deze vangen ze op, en laten het rond de 43 graden uit de leidingen komen. Er licht een mooi park omheen, en is het paleis geweest van 1 van de vrouwen
(welke weer 1 van de 4 schoonheden was) van een keizer. Ik zeg 1 van de, omdat een keizer gemiddeld tussen de 2000 en de 2500 vrouwen heeft :D.
Hahaha, dat kan je je toch niet voorstellen of wel ? Als je bedenkt dat je iedere dag een andere vrouw tot je beschikking hebt, dan duurt het je nog steeds 5,5 jaar
Voordat je weer de eerste tegen komt. En dan ga je nog maar uit van de 2000 vrouwen.
Het vervelende voor een aantal van deze vrouwen was dat ze levend met de keizer mee begraven werden. Maar de keizer moet natuurlijk ook na de dood kunnen
genieten.


Om mijn lichaam wat meer op temperatuur te brengen, en mijn lichaam wat te laten ontspannen, koos ik er ook voor om hier eens een bad te nemen.
We hadden 1 uur te tijd gekregen om rond te lopen, dus dat kwam perfect uit.

Het was wel even heerlijk om in een bad te liggen. Ik ging bijna kappot van de hoofdpijn, en de misselijkheid. Maar gelukkig wilde dat wat minderen na dit bad.
Tussen door de ritjes probeerde ik ook wat kleine stukjes brood te eten welke geen confict met mijn maag gaf.

En toen werd het tijd voor de hoofd atractie. De terracotta woriers. De enige reden waarom ik Uberhaubt aan deze trip begonnen ben.
Zal je natuurlijk net zien dat je eerst nog 3 km moet lopen voordat je eindelijk bij de hal aangekomen bent :D.
De reisleidster vroeg nog in de groep hoe hoog we de standbeelden ingeschat hadden. Ik deed een gok naar 1.60 meter, waar ik de gemiddelde chinees een beetje
op zou gooien (wat vermoedelijk ook niet waar is) Maar het goede antwoord was 1,73 meter.
Dat is hoger dan dat ik ben ! Maar de keizer wilden alleen zijn beste soldaten voor zijn leger na de dood, en die waren blijkbaar langer.

Het is echt jammer om te zien dat ze alle wapens van de soldaten ontnomen hebben, hierdoor krijgt het legen gelijk een heel ander gezicht.
Het is ook jammer om te zien dat er een enorme hal over de plek van de soldaten heen gebouwd is. Dat geeft gelijk een heel andere gevoel aan deze speciale plek.
Niet echt indrukwekkend op een bepaalde manier. Er is uiteindelijk ook maar de helft van het leger te been, gezien de andere helft totaal verwoest op de grond
ligt te krimperen. Als of ze van achteren zijn begonnen, en het in het begin van de opgraving nogal hardhandig aangepakt hadden, waardoor de achterste helft
verwoest is, en enkel de voorste helft nog intakt is. Van alle wapens die ze gevonden hebben is er maar 1 onbeschadigd opgegraven ? Ze hebben 8000 soldaten gevonden !
Hahahaha, "goed bezig" mag ik daar graag aan toevoegen.

Onze laatste stop was bij een berg, waar een keizer 50 meter onder begraven ligt.
Erg indrukwekkend om te zien hoe hij daar in een tombe gelegen moet hebben. Waar wij keken was uiteraard een nagemaakte tombe, en ik dacht dat de gids vertelde
dat de echte tombe nog steeds afgesloten is.

Terug aangekomen in het hotel heb ik snel een berichtje op het internet geplaatst om vervolgens zo snel mogenlijk een bed op te zoeken.
Ik was na deze intensieve dag totaal naar de kloten, en dan moesten we nog in de avond gaan reizen.
Om het nog iets uitdagender te maken hadden we dit maal voor een harde stoel gekozen :D.
Ik zou hem nu erg graag omruilen voor een hard bed, maar dat gaat al niet meer. En ik vind het weer onzin om een dag later te vertrekken.
Maar op het beste hopen.


terug in het hotel

even snel op internet, en toen een bed gezocht om nog even ogen dicht te doen.
een harde stoel gekozen om in te reizen, komt niet goed uit.
wil een bed nu, maar te laat.kan nog leuk worden.

Ik kwam bijna niet in slaap, maar toen ik sliep bleef dat ook wel zo, dus gelukkig nog wat kunnen rusten.

Om 21:30 uur werd ik wakker gemaakt, om me weer klaar te maken om door te reizen.
Nog snel even wat fruit gegeten, omdat ik nog niet aan andere eten kon denken, en zo zijn we naar het station gelopen.
Ook dit maal was het weer bomvol met mensen.
Ik voelde me gelukkig weer iets beter, maar toen ik de wagon binnen stapte, en zag waar we onze nacht door moesten gaan brengen hield ik mijn hart vast.
Smerig, krap, stinken...
Maar aan alles kan je wennen, en ook hier hebben we weer gewoon het beste van gemaakt.
We hadden gelukkig 2 chinese meiden tegen over ons zitten, waar we wat mee aan het communiceren waren. Ik kan het geen praten noemen, want de woorden die ik
nu goed en wel ken zijn:
hello, goed, dankje wel, geen dank, slecht, gek, master, vrouw, buitenlandse alien.
Maar dat was wel gezellig, en zo ging de tijd nog redelijk snel voorbij.


Daar kwam ik nadat ik de academie verlaten had pas achter. Master en vrouw worden in het chinees bijna hetzelfde uitgesproken.
Dus ik heb regelmatig tegen mijn master, vrouw gezegt. Dat moet behoorlijk beledigend over komen denk ik.
Maar hij zal het al te vaak gehoord hebben, om zich er nog aan te storen.

In de trein kwamen ze nog met een karretje fruit langs gereden, waar ik een bakje bananen gekocht heb. Een goede snack voor in een trein. Zouden ze eens vaker
moeten doen :D.