Reis naar Hong Kong....Verschikkelijk

27/08/2007 maandag 400 Peso(6,5 euro)/nacht

Savonds zijn we weer gaan eten in het Hobbit house, welke stom toevallig ook in Baracay
te vinden was.
Het blijft leuk om die kleine mensjes hun werk te zien doen :D,

....Hey kaboutjertje ! waar is je punt puts ? ;) ( <- hans teeuwen)


28/08/2007 maandag 140 Hong Kong Dollar (13,17 euro)

05:30 uur uit bed gestapt om de laatste spullen in te pakken. Om 06:45 uur zijn we met zun
3en (sheila, Vicky = kamergenoot van Sheila) een Tricicle ingestapt die ons naar de haven
bracht. In de haven wouden ze Sheila belazeren met haar bagage. Ze had namelijk haar
site-spullen mee, en de beste kaartjes verkoper wou dat ze voor deze omvang van haar
bagage een extra kaartje kocht. Dit hield in...een extra 600 peso. Hier ging ze uiteraard
niet mee accoord, en na een hoop gezeur besloten we enkel een boot ticket te halen in plaats
van een ticket tot aan de luchthaven. Hier moest ze uiteraard ook een dubbele ticket voor
kopen, maar deze was enkel 20 peso.

De afstand naar de andere kant van het eiland was aan te zwemmen, en in 15 minuten waren we
al weer aangekomen. Hier stonden 10 taxi busjes te wachten, welke de prijzen rond de
100 en 250 peso aanboden. Uiteindelijk hebben we een redelijk busje gekozen voor 150 peso.
Bij het 10 minuten wachten op de chauffeur kwam ik erachter dat ik het balletje van mijn
nieuwe piercing verloren was :(. Heb ik weer. Even snel zoeken, maar dat was uiteraard verspilde
energie. Ik heb maar een pleister over de 2 uiteindes geplakt zodat hij in iedergeval niet
uit kan schieten.

In een goed uur moesten we nog even van plaats wisselen om mensen uit te
laten stappen, het was even een chaos moment, maar we waren weer op weg.
Bijna bij het vliegveld aangekomen bedacht ik mezelf dat het wel erg stil was...aangezien
ik muziek aan het luisteren "was".
uhhw...waar is mijn mp3-speler ? ...iemand ?
wat is vermoedelijk gebeurd. Ik had mijn mp3-speler "los" op mijn benen liggen, en bij het
verwisselen van plaats ben ik zonder na te denken opgestaan, waardoor mijn mp3-speler de
kans zag om te gevallen. Iemand achter mij zal de kans gezien hebben om hem te pakken en
voordat ik erachter kwam waren we al 15 minuten verder.
En ik weet zeker dat hij niet meer in het busje lag.
Leuke dag, wat kan er nog meer verkeerd gaan...:D.

Even in alle rust ontbijt genuttigd voor de luchthaven.
Het was een 50 minuten vlucht naar Manila welke perfect geregeld was. Okay, op de lokatie van
het landen na dan. We arriveerde op het zelfde vliegveld als waar we vandaan vliegen naar
Hong Kong, enkel dan totaal aan de andere zijde welke niet in verbinding staat met elkaar.
Je mag 45 minuten wachten voordat er een pendel bus je naar het hoofdgebouw brengt van
de Internationale Luchthaven. Hier hadden we nou ook weer geen zin in, dus we wouden onze
spullen ergens opslaan en de stad in. We hadden nog 6 uur te doden voordat we voor onze
volgende vlucht konden inchecken.

Je kan op deze lokatie geen spullen opslaan, dan moet je naar het hoofdgebouw in de "arrival area"
gaan, zei de beveiliger. Lekker geregeld...maar goed, dan maar een taxi naar het hoofdgebouw.
150 peso armer ;) arriveren we bij het arrival gedeelte van de luchthaven.
...Je mag niet naar binnen !
Nog gekker..., want ?
Je bent niet in dit gedeelte van het international airport aangekomen, dus je kan hier dan ook niet
je bagage opslaan.
okay...dus jij denkt dat we al onze bagage de stad rond gaan sjouwen ?
Nu kwam er een andere, blijkbaar hoger in rang, beveiliger aangelopen welke meer voor ons kon betekenen.
Okay...als je met de bagage afdeling kan regelen dat je je spullen daar kan opslaan, mag je er van
ons door. Dat klonk al meer in de goede richting...dus daar eens een praatje gemaakt.
Eigenlijk kan het niet...maar we kunnen deze nieuwe richtlijn omzeilen.
Hij gaf me een aankomst formulier...als deze invult en net doet of je zojuist aangekomen bent vanaf
Hong Kong, dan kan je je spullen "wel" opslaan.
Dus ik braaf alles ingevuld en met een "net uit een vliegtuig" gezicht naar een ambtenaar gestapt
welke een stempel op mijn papier drukte. Dat was nog zo moeilijk niet.
Nu weer terug naar de bagage afdeling, en onze spullen achtergelaten.
Mooi...nu is het tijd om naar een shopping mall te gaan om een nieuwe piercing te scoren.
Een taxi vinden welke "wel" met de meter aan wilt rijden is altijd een opgave, maar uiteindelijk is
er altijd wel 1 die het doet. Naar de dichtsbijzijnde shopping mall graag. We wisten dat het rond
de 15 minuten van ons vandaag moest liggen. Maar al snel bleek dat het verkeer tegen zat. Ik weet
een snellere maar langere route vermelde de chauffer. Klinkt goed, als we maar aankomen en rond de
150 peso blijven zoals afgesproken.
Dat het sneller was klote in iedergeval niet. Na 1,5 uur nog niet aangekomen te zijn was ik het goed
beu, en gevraagd ons terug te brengen. De tijd dat we in de file stond zagen we een aantal keer
een reddings helicopter rondvliegen met mensen aan een touwtje...dus het was waarschijnlijk goed
mis.
Maar goed, nu hadden we nog niks gezien/gedaan en onze tijd mooi verspilt aan het zitten in een
stinkende taxi. Terug in de luchthaven wilde we onze bagage ophalen...het volgende probleem.
Jullie mogen er niet in !
Niet nog een keer he....want ?
Je bent 20 dagen geleden aangekomen in de Filipijnen (stempel in mijn paspoort), niet vandaag....dus het is niet mogelijk dat je
je bagage daar hebt.
Je begrijpt....een hoop gezeur, toen uiteindelijk de zelfde beveiliger aan kwam zetten die ons daarvoor
geholpen had. Hij gaf ons gelukkig de vrij brief...
We waren nog mooi op tijd voor het inchecken en de douane.
Ben ik net door de douane wachtend op Sheila, zie ik haar weglopen met een medewerker.
Wat nu weer...na 15 minuten kwam ze uiteindelijk aangelopen. Was haar Visa verlopen :D
Hahaha, dat probleem ken ik...maar dit keer mocht het 50 euro kosten. Dus je kan het beter in Thailand hebben :D
Maar we waren goed uitgehongerd geraakt, en we moest in 10 minuten ons eten wegwerken voordat het vliegtuig zou
vertrekken. Met een te volle maag een goede vlucht naar Hong Kong gemaakt.

21:15 uur hebben we voet aan land gezet, wat valt op. Modern, groot, lux....beschaving ;)...heerlijk.
Dit keer ging wel alles goed en zonder problemen en we zijn een trein ticket gaan halen om ons naar de omgeving van
ons hostel te laten brengen.
Als je je ticket uit de automaat haalt kost het 100 Dollar (9,40 euro) en bij de bali welke er presies naast staat 80 :D.
Niet echt logies, maar waarom ook niet. We hebben uiteindelijk een 3 daagse kaart gekocht waarmee je onbeperkt
kan reizen met de trein. Deze moest maar 220 Dollar (20,7 euro) kosten, dus dat was zeer schappelijk.

Het laatste stuk namen we een taxi, en het was even hengelen om de kite-board tas binnen in de taxi te krijgen.
Aangekomen in de straat waar ons hostel zou moeten zijn ben ik zelf maar uit gestapt om rond te zoeken waar het
presies was, want de taxi chauffeur wist het niet en had blijkbaar geen zin om er moeite voor te doen om het
uit te zoeken. Dus na 5 minuten had ik het gevonden...en nadat we alle spullen hadden konden we afrekenen.
De tijd dat we stonden te wachten was de taxi meter vrolijk aan het doorlopen geweest, en ik vond het niet echt
reeel om daar voor te betalen. Dit gezien hij te beroerd was om ons voor ons hotel af te zetten. Lopen met zoon
tas is niet echt te doen (ligt eraan hoe je hem inpakt denk ik:D).
Maar hij wilde ons extra rekenen voor de tas...gezien deze op de voorstoel lag :D. We keken hem raar aan, en gingen
er niet mee accoord. Zeker niet nadat we zelf ons hostel moesten zoeken.
Ik gaf hem 45 in plaats van de 47 dollar die hij vroeg, het verschil was onoverkomelijk blijkbaar, want van de
1 op de andere moment begon hij te schelden. Fuck you....yeah Fuck you both !
Fuck you ? Ben je gek geworden ?
Hahahaha, hebben wij weer, net aangekomen na zoon dag....gaat er de eerste de beste je verwelkomen met een
hoop geschelt :D.
Ik bedankte hem nog vriendelijk wat hij helemaal niet kon waarderen en hij reed met een middelvinger weg.
Toen maar op het gemakje ingecheckt waarvan de prijs nog beter was dan verwacht. 140 Dollar p.p = 14 euro...perfect.
Maar vandaag kan je niet hier verblijven, je moet naar het hotel van mijn vriend...en dan kom je morgen weer
terug. Hahaha, ik ging me echt afvragen of deze dag nog nogmaal kon eindigen.
Maar goed, de andere kamer was zeer netjes. Dan hadden we wel het idee dat er iemand woonde, gezien er allemaal
persoonlijke spullen onder het bed lagen, maar dat hinderde niet.
Rust...om 24:00 uur lag ik dan toch eindelijk op bed.