dagje Hanoi
Door: left eye
Blijf op de hoogte en volg Coen
12 Juli 2007 | Vietnam, Hanoi
12/07/2007
We (meiden van gister) hadden een museum op het oog welke ik wilde bezichtigen, en het graf van de voormalige leider.
We kwamen hier aan om 8:45 uur, en de eerste lange rij had zich al aangemeld.
Dit gaf ons weinig hoop, maar we wilde het toch niet missen, dus netjes aangesloten.
De beveiling was behoorlijk aanwezig. Eerst mochten we onze tassen laten inzien, waar alle
flessen water ingenomen werden. Volgende halte was camera + telefoon in een speciaal tasje doen.
toen mochten we door een metaal detector lopen....en uiteindelijk mochten we het tasje met camera +
telefoon inleveren voor een nummer :D. Dit alles duurde behoorlijk, en het inleveren van mijn spullen
gaf nou niet echt een veilig gevoel. Maar de rij werd kleiner en kleiner, en uiteindelijk betraden
we het gebouw waar deze "hero" zou liggen. De laatste meters mochten we niet eens meer praten,
mocht je niet zonder mouwen of met je handen in je zakken binnen. Om de 5 meter stond er een
agent, en het was net of hij nog spring levend was gezien de beveiliging.
De kist was van glas, waardoor je hem gewoon kon zien liggen. Ik begreep dat hij om de 6 maanden
naar rusland gebracht word om hem bij te werken, of hoe het verhaal ook verteld werd. Een speciaal
zicht het was absoluut.
Vervolgens gingen we naar zijn buiten huis kijken, waar hij erg basic zijn leefde lijde. En dit pas
naast een erg mooi en luxe paleis.
Na te lang in de rij gestaan te hebben (in de branden de zon) hebben we wat verkoeling in het museum
gevonden. Deze was aardig mooi, maar werd snel vervelend toen ik teveel moest gaan lezen over deze man.
Buiten eerste 1,5 liter water weggedronken, waarna we naar een speciale tuin gingen. Deze was tevens
erg mooi. Ik had het gevoel weer genoeg cultuur opgesnoven te hebben voor deze week :D, en na een half
uur wat gerelaxt te hebben op een schaduw plekje gingen we weer terug naar "onze" buurt.
In een restaurant waar we aan het eten waren begrepen ze niet dat we wat pittiger wilde eten...
en we doelde op een sausje. Dit snapte ze niet, en brachten maar de zout met ze mee :D.
Laat maar weer zitten dan ;)
We (meiden van gister) hadden een museum op het oog welke ik wilde bezichtigen, en het graf van de voormalige leider.
We kwamen hier aan om 8:45 uur, en de eerste lange rij had zich al aangemeld.
Dit gaf ons weinig hoop, maar we wilde het toch niet missen, dus netjes aangesloten.
De beveiling was behoorlijk aanwezig. Eerst mochten we onze tassen laten inzien, waar alle
flessen water ingenomen werden. Volgende halte was camera + telefoon in een speciaal tasje doen.
toen mochten we door een metaal detector lopen....en uiteindelijk mochten we het tasje met camera +
telefoon inleveren voor een nummer :D. Dit alles duurde behoorlijk, en het inleveren van mijn spullen
gaf nou niet echt een veilig gevoel. Maar de rij werd kleiner en kleiner, en uiteindelijk betraden
we het gebouw waar deze "hero" zou liggen. De laatste meters mochten we niet eens meer praten,
mocht je niet zonder mouwen of met je handen in je zakken binnen. Om de 5 meter stond er een
agent, en het was net of hij nog spring levend was gezien de beveiliging.
De kist was van glas, waardoor je hem gewoon kon zien liggen. Ik begreep dat hij om de 6 maanden
naar rusland gebracht word om hem bij te werken, of hoe het verhaal ook verteld werd. Een speciaal
zicht het was absoluut.
Vervolgens gingen we naar zijn buiten huis kijken, waar hij erg basic zijn leefde lijde. En dit pas
naast een erg mooi en luxe paleis.
Na te lang in de rij gestaan te hebben (in de branden de zon) hebben we wat verkoeling in het museum
gevonden. Deze was aardig mooi, maar werd snel vervelend toen ik teveel moest gaan lezen over deze man.
Buiten eerste 1,5 liter water weggedronken, waarna we naar een speciale tuin gingen. Deze was tevens
erg mooi. Ik had het gevoel weer genoeg cultuur opgesnoven te hebben voor deze week :D, en na een half
uur wat gerelaxt te hebben op een schaduw plekje gingen we weer terug naar "onze" buurt.
In een restaurant waar we aan het eten waren begrepen ze niet dat we wat pittiger wilde eten...
en we doelde op een sausje. Dit snapte ze niet, en brachten maar de zout met ze mee :D.
Laat maar weer zitten dan ;)
-
14 Juli 2007 - 12:47
Left Eye UPDATE:
waar de leider lag was is het:
Ho Chi Minh Mausoleum Complex
Daarna hebben we een rondje gedaan door het:
Ho Chi Minh vestige in the presidental palace area.
En het museum heet hoe onverwachs ook:
Ho Chi Minh Museum
Ik ben ook helemaal vergeten te vermelden wat we besloten hadden om nog wat te gaan drinken in een cafe'tje.
De eerste de beste die aardig vol was, zijn we binnen gestapt. Er was blijkbaar wat te doen gezien de drukte en de grote brullen. Eenmaal binnen werd het snel duidelijk dat er voetbal gekeken werd. Het ging om de asian league, waar vietnam tegen een voor mij onbekend land speelde :D. De sfeer was geweldig gezien vietnam met 1-0 voor stond. Na 40 minuten werd het een 1-1, en dit werd dan ook de uitslag. Dit tot onze spijt want een vietnamees had al aangekondigd dat wanneer ze zouden winnen, iedereen los zou gaan op straat, iedereen op de scooter rondjes zou gaan rijden, en ieder ziekenhuis vol zou gaan zitten.
Deze ervaring wou ik zeker niet missen, maar helaas kon ik daar niet over beslissen.
Het viel me ook op in de cafe/restaurant dat de vietnamese gewoon alles op de grond gooien (voornamelijk eten). Het was dan ook echt een verschrikkelijk troep aan het einde van de wedstrijd.
Maar zondag mogen ze het weer proberen tegen Japan, dus ik verwacht wel weer een biertje met een lokal te pakken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
